De rechtbank komt met een proef voor laagdrempelige rechtspraak: de Spreekuurrechter. Voor een paar tientjes kunt u voor een “goed gesprek” naar de rechter. Kennis van de wet is niet nodig en een advocaat is niet zonder meer welkom. De rechter zorgt er voor dat het recht juist wordt toegepast, valt op de site van De Rechtspraak te lezen. Naast geschillen over geld bekijkt de Spreekuurrechter onder meer huurzaken, ontslagkwesties en schadegevallen. De rechter treedt tijdens het gesprek op als bemiddelaar en komt aan het eind met een voorstel of een vonnis. Wat kan daar nu tegen zijn, zult u zeggen. Welnu; er is wel een aantal voorwaarden. Het geldt alleen voor zaken die door Het Juridisch Loket, DAS Rechtsbijstand of Stichting Univé Rechtshulp worden verwezen. En u moet “open staan voor een goed gesprek”. Het zijn dus rechtstreeks belanghebbenden die bepalen of u wel of niet naar de Spreekuurrechter kunt (of moet?). Dat zijn namelijk de overheid en twee commerciële verzekeraars. Dat geeft te denken.
De overheid wil bezuinigen en verzekeraars staan er hoe dan ook niet bekend om scheutig te zijn met alles wat hen geld kost (terwijl zij op deze manier wel op een zeer twijfelachtige manier een voet tussen de rechtspraak-deur krijgen). Als het goed is, denkt u pas aan een rechter als die “goede gesprekken” niets hebben opgeleverd. Ik heb een redelijk groot vertrouwen in kennis en kunde van rechters, maar hoe weet u nou of “het recht goed wordt toegepast”? Vonnissen gaan, om verschillende redenen, met regelmaat onderuit in hoger beroep. Op het eerste gezicht lijkt het te gaan om een sympathiek initiatief, maar eerdere proeven zijn uiteindelijk een vroege dood gestorven. Wat verkocht wordt als een verlaging van de drempel voor toegang tot de rechtspraak, kon wel weer eens de bekende kat in de zak zijn.
Bron: Hart van Enschede, 20 oktober 2016